Opera "Cezayir'de İtalyanca": içerik, video, ilginç gerçekler, tarihçe

D. Rossini operası "Cezayir'de İtalyanca"

Gioacchino Rossini, 21 yaşındayken, İtalyan opera evlerinin baş bestecisi olarak baş döndürücü kariyerinin büyüleyici başlangıcı olan operayı yazdı. Buff tarzında yaratılan "Cezayir'de İtalyanca" yenilik ve avangardın canlı bir düzenlemesi haline geldi. Rossini Yeni kreasyonda komedi, drama ve siyasi protesto özelliklerini somutlaştıran, gerçeküstü bir fareye cömertçe çılgın eklektizm ekleyen inanılmaz bir cüretsizlik gösterdi. Bilmeden besteci, kendi karakterinin bir yansımasını, meydan okuyan alaycılığa sınır veren zarif mizahın ve vatanseverliğin - mevcut sistemin üzerine alay etmesine neden olan "zincirleme" yapıyor.

Opera Rossini'nin Özeti "Cezayir'de İtalyanca"ve bu çalışma hakkında birçok ilginç gerçekler sayfamızı okudum.

Özet "Cezayir'deki İtalyanlar"

Cezayir'deki Osmanlı valisinin odalarında bir drama oynandı: Mustafa, karısı Elvira'ya olan ilgisini kaybetti ve İtalya'dan güzel bir kız olan yeni bir cariye almak üzere. Sevilmeyen evlilik cetveli, kölesi Lindoro'yu vermeye niyetli. Anlaşma karşılığında Day, mahk toma özgürlük vermeyi ve onu gemideki yeni yoldaşıyla birlikte İtalya'ya geri göndermeyi vaat ediyor. Elvira, eşinin havasından dolayı çok üzülür, hizmetçiye şikayet eder ve sadakatsiz kocanın tekrar kollarına geri döneceğini hayal eder. Şu anda, cetvelin yakınında bulunan korsan Ali saraya bir İtalyan kadını teslim etmek için atanmıştır.

Isabella, sevgilisi Lindoro'yu esaretten kurtarmak için Cezayir kıyılarına yelken açtı. Isabella'ya sadık bir asistan olan Taddeo eşlik ediyor. Birden denizde fırtına azalıyor. Cezayir kıyısı açıklarındaki gemi kırıldı. Mucizevi bir şekilde, hayatta kalan İtalyan ve müttefiki, korsanları ele geçirdi. Ali memnun: yabancı, o günün görmek istediği cariyenin tanımına ideal olarak uyar.

Isabella ve Taddeo saraya yönlendirilir. Mustafa, konuğun güzelliğinden etkilenir ve tüm kaprislerini yerine getirir, böylece kendisine aittir. Mustafa'nın kendisini büyülediğini gören kurnaz Isabella, anında umutsuz bir planla ortaya çıkıyor. Gelecek törende Mustafa pappatachi olmalı. Bir yabancıya göre, böyle bir ünvan, sadece güzel bir bayanın lehine hak kazanan seçilmiş erkeklere verilir. Kurnaz plana göre, Mustafa ve en yakın savaşçıları içmeli, yemeli ve kesinlikle sessiz kalmalı. Aptal Gün bir hata yapıyor. Bu sırada Isabella Lindoro ile görüşüyor ve ertesi gece Avrupa gemisinde onlarla birlikte çalışmak üzere törene katılmaları emredilen bütün esir İtalyanları ikna ediyor.

Sarhoşluktan duyularına geldiğinde, Mustafa, İtalyan'ın aldatıcı fikrinin ne olduğunu fark ettiğinde, sinirlenir. Cetvel savaşçıları kaçakları takip etmeye çağırır, ancak etrafındaki herkes sarhoştur ve emirlere uymaz. Biraz sakinleşen Mustafa, birliklerini tekrar bir araya getirme ve bir daha asla İtalyan kadınlarla uğraşma niyetiyle Elvira'ya geri döndü.

fotoğraf

İlginç gerçekler

• "Cezayir'deki İtalyanlar" içeriğinin gerçek tarihsel olaylara bağlanmasıyla ilgili iki versiyon var. Onlardan birine göre, Isabella'nın prototipi XIX yüzyılın başında kaçırılan ve Cezayir'e hükümdar Mustafa Ben İbrahim'e hediye olarak getirilen İtalyan Antonetta Frapollo. Alternatif bir versiyona göre, arsa 16. yüzyılda meydana gelen daha eski olaylara geri dönüyor: yabancı bir cariye, padişahlara karşı bir komplo düzenledi. Yasaklama, baştan çıkarma ve kadın takmalarının yardımıyla, yöneticinin ve hatta oğlunun sadık konularını ölüme mahkum etti ve sonra cezadan kaçmayı başardı. Objektif taahhüt kanıtının bulunmaması Rossini tarihsel doğruluk ve operada eylemin XVIII yüzyılda gerçekleştiği gerçeğine göre, her iki versiyon da temelsiz hipotezlerin statüsündedir.
• Üstünlük, Rossini'nin dinleyicilere kasten hazırladığı ve yaratıcı etkisine uyduğu bir sürprizi gizliyor. Joseph Haydn. İtalyan besteci 94 numaralı senfoniden memnun kaldı ve Avusturyalı yaratıcının beklenmedik bir akustik etki yaratması için kullandığı müzikal resepsiyona hayrandı. "Bu noktada, kadınlar çığlık atacaklar", ironi konusundaki olağanüstü yaklaşımıyla tanınan "senfoninin babası" diye öngördü. Halkı da şaşırtmak için Rossini, sessiz bir bas sesiyle başlayan ve ani bir tam orkestra katılımıyla sona eren bir giriş yazar.

• İlk perdenin sonundaki son topluluğa, operasyon türünde makul bir şekilde benzersiz bir karar verilebilir. Rossini, orkestra enstrümanlarının müzikal potansiyelini kullanarak seslerinin bir kasırga, fırtına, fırtınaya benzemesi için çalışma yöntemini benimsedi. Bu, yazarın görüşüne göre, olay yerine göre, ilk perdenin sonundaki olay yerinde hüküm süren tüm kahramanların kafa karışıklığını aktarabilir. Aynı zamanda, "Confusi e aptal" topluluğu, yeni ortaya çıkmaya başlamış bir tür entrika öncüsü haline geldi.
• Operanın oluşumunda yazarın bilinmeyen bir asistan tarafından katıldı. Rossini, bir korsancının İtalyan kadınları yücelttiği bir söz dizisi ve Ali'nin aryası denemesi ile ödüllendirdi.
• Çizgi roman tarzına ait olmasına rağmen, operanın müzikal ana hatları vatanseverlik anahtarında belirgin vurgular içeriyor. Duygusal lirik bir dürtü olarak zekice gizlenen ilham verici acemiler, Isabella’nın sevdiklerine duyduğu çekiciliğinde izlenebilir: “Anavatanı düşün, korkunu inkar, görevini takip et. Bak: İtalya'da cesaret ve onur örnekleri canlandı!”. Bu sözler, uzun yıllar Fransız valiliğine veya Avusturya baskılarına katlanmak zorunda kalan kayıtsız İtalyanları bırakabilir mi? Rossini’nin yetenek ve yeteneği, yetkililerin dikkatini çekmeden önce, saçma komedi perdesinin altına muhalif temyiz çağrılarını gizleyebildiği gerçeğini gösterdi.

En iyi odalar "Cezayir'deki İtalyanlar"

"Una bella başına dil" - Lindoro'nun, İtalyan acımasız valinin kendisini ayırdığı sevgili için özlemini dile getirdiği 1. perdeden aria.

"Una bella başına dil" (dinle)

"Cruda sorte! Amor tiranno!" -Kavatina Isabella, ilk perdenin ikinci sahnesi. Bu üzücü sebep iyimser bir gelişme kazanıyor: bir batıktan kurtulan kadın, sevgilisini bulup onu serbest bırakabileceğine inanıyor.

"Cruda sorte! Amor tiranno!" (Dinleyin)

"Le femmine d'Italia" - korsan Ali'nin 2. perdeden ayrılması için kaptanın aryası, güzel İtalyanlara bir şeref ödülü.

"Le femmine d'Italia" (dinle)

"Cezayir'deki İtalyanlar" ın yaratılışının tarihi

Opera 1813 yılında yazılmıştır. Yaratıcı süreç, Venedik'teki kahramanlık-mitolojik eser Tancredi'nin üretiminin başarısı dalgası üzerinde gerçekleşmiştir. Besteci, yalnızca, operasyonel sanatın yükselen bir "yıldızının" itibarını güvence altına aldı.

Rossini işin büyük bir aceleyle gerçekleştirildiğini ve 18 günlük toplamda onu soyduğunu belirtti. Libretto, İtalyan Angelo Anelli'ye ait. Bir kamu konuşma profesörü, Milano'daki La Scala Tiyatrosu'nda tam zamanlı bir kütüphaneci olarak listelenmiştir. Şairin eserleri, daha önce 1808 yılında halka tanıtılan Luigi Mosca operasında kullanıldı.

Rossini, mevcut edebi temeli Gaetano Rossi ile elden geçirdi. Bu İtalyan yazar ile, Rossini daha önce, The The Marriage Bills ve Tancred operaları için metin oluştururken (Voltaire tarafından oynanan oyuna dayanarak) işbirliği yaptı. Müzikte, Rossini kendi tarzına sadakatini gösterdi: “hafif” akılda kalıcı melodik melodileri inanılmaz derecede enerjik ve dinamik bir orkestra eşliğinde ahenkle birleştirmeyi başardı.

Opera ilk defa 22 Mayıs 1813 tarihinde Venedik'te izleyicilere sunuldu. Ünlü tiyatro "San Benedetto", iki eylemde gerçeküstü bir eylemin gerçekleştirildiği ilk mekan oldu. Başarılı prömiyerden sonraki iki yıl boyunca besteci skorda değişiklik yaptı. Napoli ve Milano sahnesinde, opera yazarın yaptığı değişikliklerle birlikte gerçekleşti.

“Cezayir'de İtalyanca”, İtalyan opera binalarının ağır kapılarını Rossini'ye açtı. Milan, Roma, Venedik maestroyu alkışladı ve ondan yeni başyapıtları hevesle bekledi. İtalya'nın bohem toplumunda dinamik operanın ürettiği ateş, kısmen yazarın aristokrasi ve halkın çevrelerinde hüküm süren ruh halindeki kesin vuruşundan kaynaklanıyordu. İtalyanlar, huzursuz ruhlarıyla, bağımsızlık aradılar, ancak Avusturya ve Fransızların (kuzey bölgelerinde) savaş ağalarının yönetimi altında kalmak zorunda kaldılar. Operada çok ustaca ifade edilen arsa ve müzik eşliğinde bariz vatanseverlik motifleri, İtalyanların özgünlükleri, özgünlükleri ve üstünlüklerine olan inancını güçlendirdi. Rossini operası halkın büyük bir tepkisine sahipti ve devleti kendi bayrağıyla birleştirmek için ulusal bir istek duydu.

"Cezayir'de İtalyanca" operasının yapımları

Ocak 1819'da, "Cezayir'de İtalyan", 1832'de New York'ta İngiliz başkentinde Kraliyet Tiyatrosu sahnesinde yayınlandı. Opera, Batı Avrupa'daki birçok tiyatro repertuarına dahil edildi. İkinci nefes İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra çalışmalarını kazandı (değişmeden başarılı birçok ürün yapıldı). 1998 yılında Fransız yönetmen Andre Fladeriç, aynı rolde müzikal bir komedi yarattı; burada ana rol Jennifer Larmore tarafından çalındı.

Çizgi roman operası 1817'de Rus İmparatorluğu'na "ulaştı", St. Petersburg'daki halk operayı Almanca'ya çevirdi. Daha sonra 1822'de, Znamenka'daki Moskova Apraksin Tiyatrosu'nda İtalyan vokalistler tarafından çalışma yapıldı. 2009'da St. Petersburg'da "The Glass" tiyatrosu sahnesinde opera, ulusal grubun güçleri tarafından sahnelenmiştir. Daha önce benzeri görülmemiş bir olay, tiyatro çevrelerinde bir sansasyon statüsüne sahipti: daha önce, sadece yabancı sanatçıların katılımıyla Rusya'daki performanslar gerçekleşti.

Başarının ölçüsü ve klasiklere ait olma kriteri nedir? Alaka düzeyi, zamana ve zamana bağlılık eksikliği. "Cezayir'de İtalyanca" - çizgi roman tarzında klasik bir opera örneği. XXI. Yüzyılda farklı kıtalardaki salonları toplar: Moskova Akademik Müzik Tiyatrosu'nda, New York'taki Metropolitan Opera sahnesinde. Zaten 2019'da Venedik (La Fenice) ve Barselona'da (Liceu) yapımları açıklandı.

Romancı Stendal 1824'te bir biyografi yayınladı Rossiniİtalyan dehasının çalışmalarının birçok eylemini ve sonuçlarını kendi kişisel görüşünü ve yorumunu ifade ettiği yerde. Fransız yazar, insan ruhunu bilen, opera denir "Cezayir'de İtalyanca“Kesinlikle organize delilik”: çılgınca eylem, ilk oynanandan son nota kadar, Rossini'ye benzeyen görünmez bir “törenin ustası” tarafından kontrol ediliyor.